3 Haziran’da başladıkları fiili grevleri kazanımla sonuçlanan KRT TV işçileriyle gerçekleştirdiğimiz röportaj

Merhaba, öncelikle sizi tanıyarak başlayalım. KRT TV’de ne iş yapıyorsunuz? Ne zamandır çalışıyorsunuz?

Ben reji olarak çalışıyorum.  6-7 aydır buradayım. İş sözleşmesinde bize bir takım haklar vadediliyor. Emeğimizin karşılığında ücret alırken buna güveniyoruz. Ancak bir süredir ücretlerimiz aksadı. Son 4 aydır maaşımız ve yemek paramız yatırılmamaya başladı. İki ay ertelendi, bayram arifesine kadar yatırılmadı. Buradaki emekçiler bayramdan önce maaşlarının yatırılmasını bekliyordu. Ancak o gün de yatırılmadı. İşte o gün isyan ettik. Biz köle miyiz? Köleler bile çalışırken yemek parası alır. 5 ay yemek parasız çalışan insanlar vardı. Bu durum önce bireysel, sonra örgütlü bir tepkiye yol açtı.

İş bırakma kararı nasıl alındı? Anladığımız kadarıyla öncesinde bir hazırlık olmadan kendiliğinden gerçekleşti.

Medya sektöründe birimler vardır ve bu birimler birbirinden bağımsız vardiyalar şeklinde çalışır. İnsanların birbiriyle sosyalleşip vakit geçirecek zamanları olmuyor. Dolayısıyla örgütlü bir durum yoktu. Ancak maaşın yatması beklenen gün insanlar bir araya geldi. Örneğin ben mesai arkadaşımla neredeyse hiç denk gelmiyorum. Ancak o gün bir araya geldik. 12 gündür de iş bırakma eylemimizi sürdürüyoruz.

Çalışanlar iş bırakma eylemine ne ölçüde katılım sağlıyor? Bu eylem KRT TV’nin faaliyetlerini nasıl etkiliyor?

İlk gün bir kısım katılmamayı tercih etti. Tabi ki onlara başka şeyler vadedilmişti. Bu durum grevi kıracak düzeydeydi. Ancak muhtemelen onlara vadedilen şeyler verilmedi dolayısıyla bize katıldılar. 12 gündür eski yayın akışı oynatılıyor. Belki de Türkiye tarihinde ilk defa 12 gün boyunca bant üzerinden dönen bir yayın görüyoruz.

Bundan sonrası için ne düşünüyorsunuz? Bir öngörünüz var mı? Ofis nöbetinde moraller nasıl?

Patronla herhangi bir iletişim sağlanamadı. Haklarımızı ve emeğimizin karşılığını almadan hiçbir yere gitmiyoruz. Aktif olarak KRT TV’de nöbeti sürdürüyoruz. Ofiste motivasyon yüksek. Sonuçta herkes tek bir amaç için bir araya geldi. Annesi babası hasta olan insanlar var. Yol parası olmadığı için gelemeyenler var. Sendikalar ve bağımsız örgütler yanımızda oldu. Ancak son günlerde yanımızda daha az görmeye başladık. Bu eylem her birimizin dayanışma ve çabasıyla görünür hale gelecek. Dışarıdan destekle yemek yiyenler var. Bu dayanışma yaşatıyor, motive ediyor.